نمی گذاریم این انقلاب به دست نا اهلان و نامحرمان بیفتد

مریم آزادی – روزنامه نگار

خرداد ماه بزرگی است و در سرنوشت ملت ایران سهم به سزایی دارد. گویی خداوند متعال در روز خلقت سرنوشت مردم ایران زمین را با خرداد ماه در هم تنیده. خرداد ماهی است سرشار از خوشی ها و غم های بزرگ و تمام ناشدنی. نه می توان از شادی های غرور آفرینش گذشت و نه می توان روزهای غم انگیزش را به فراموشی سپرد.

سوم خرداد و فتح خرمشهر همیشه قهرمان، چهارم خرداد و بزرگداشت دزفول همواره سربلند و روز مقاومت و پایداری، از روزهایی است که همیشه با غرور و افتخار از آنها یاد می کنیم.

اما در این ماه روزهایی هم هستند که با هیچ مرحمی نمی توان زخم ناسور آن روزها را التیام بخشید. ۱۳ خرداد و تبعید حضرت امام خمینی(ره)، ۱۵ خرداد و به خاک و خون کشیده شدن مردم قم، تهران و ورامین از این روز های سخت و بغض آلود این ماه محسوب می شود.

اما ۱۴ خرداد ماه و ارتحال بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی ایران از روز هایی است که هرگز در تاریخ ایران زمین فراموش نمی شود و بدون اغراق غم انگیزترین روز تاریخ معاصر ایران به حساب می آید. روزی که دل همه مردم ایران را به درد آورد و همه در غم از دست دادن پدری مهربان و رهبری دلسوز اشک خون، نه تنها از دیده که از دل جاری کردند. اما درست در شب پانزدهم خرداد بود که تصمیم مجلس خبرگان موجب شد که قسمت اعظمی از این آلام التیام یابد و انتخاب حضرت آیت‌الله خامنه‌ای مرهمی باشد بر درد جاودانه مان.

اما وصیت نامه سیاسی الهی حضرت امام خمینی(ره) و رهبری داهیانه و حکیمانه مقام معظم رهبری(مد ظله)، چراغ راهمان شد و نگذاشت که در پیچ های سخت و خطرناک انقلاب، از مسیر امام و رهبری خارج شویم. یکی از فراز های زیبا و حکیمانه این وصیت نامه سراسر نور و هدایت، این جمله حکیمانه بود: « نگذارید این انقلاب بدست نااهلان و نامحرمان بیفتد»

بعد از گذشت نُه سال از انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۳۹۲ و آنچه که در این هشت سال سخت و طاقت فرسا بر سرمان آمد و همچنین هر آنچه که در سال های اخیر در شهرمان ارومیه بر سر مردم نجیب و حلیم شهرمان گذشته است، اگر کمی بر همین وصیت حکیمانه دقیق شویم میبینیم آنچه که در این سال ها اتفاق افتاده و موجب سرافکندگی ما شده است، عدم دقت ما در انتخاب های مان بوده و همین عدم دقت در انتخاب موجب شده است که نا اهلان و نا محرمان، امور شهر و کشورمان را در دست بگیرند و بر خودمان و امور زندگی مان حاکم شوند.

در حقیقت عامل به وجود آمدن وضع موجود و حاکم شدن مفسدان و رانت خواران بر امور میهن اسلامی و شهرمان، خودمان هستیم، چرا که این ما بودیم که در بزنگاه انتخابات به جای گوش دادن به حرف مصلحان و کسانی که مصلحت جامعه را می خواهند، به حرف سلبریتی ها و کسانی که مصلحت خویش را بر مصلحت عموم ترجیح می دهند، گوش دادیم و نتیجه این شد که از تمام کشورهای مستقل بریدیم و دست به دامان کدخدا شدیم. کدخدایی که ادعای خدایی دارد و خود را همه کاره دهکده نوین جهانی میداند. آری کدخدا همان شغالی است که از نعرهای شیران ایرانی همیشه بر خود میلرزید اما با توجه به بی تدبیری های آقایان اکنون خود را در بیشه بی رقیب میبیند.

حال بعد از گذشت قریب به یکسال از انتخابات ریاست جمهوری و روی کار آمدن دولت سیزدهم، همچنین آنچه که بعد از انتخابات شورای شهر ارومیه در دوره قبل بوجود آمده و شورای شهر به شورای شهردار تبدیل شده و مردم شهر، این همه فساد و رانت خواری در شهرداری ارومیه را حاصل بی تدبیری در شورای شهر و عدم وجود تعهد و تقوا در اعضای شورا می دانند.

لیکن بر ما فرض است که در سالگرد ارتحال آن معمار کبیر و حکیم انقلاب دوباره در وصیت نامه گهربار معظم له دقیق شویم و به فرامین ایشان و منویات رهبر معظم انقلاب عمل کنیم. اکنون ما فرزندان، مریدان و پیروان امامین انقلاب بر تصمیم خود پا فشاری نموده و و با الهام از وصیت نامه الهی، سیاسی بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی، هم قسم می شویم، یک دل و یک صدا شعار سر می دهیم که: «نمی گذاریم این انقلاب به دست نا اهلان و نا محرمان بیفتد».